Independence Day: Resurgence

Independence Day: Resurgence is het vervolg op de eerste Independence Day film uit 1996. Deze nieuwe film is net als het eerste deel geregisseerd door Roland Emmerich.

Na 20 jaar zijn de mensen de aanval van de aliens nog niet vergeten. De mensen hebben de achtergelaten alien technologie weten toe te passen op hun eigen technologie en hebben een basis op de maan gemaakt.

De maan basis

Wanneer David Levinson (Jeff Goldblum) wordt uitgenodigd om naar een activiteit van een gecrasht ruimteschip te komen kijken, zien de mensen dat er een noodsignaal is verzonden vanaf dit gecrashte schip. David snapt al snel dat er een nieuwe invasie gaat beginnen en hij heeft gelijk.

Jeff Goldblum in Independence Day:
Resurgence

Een vijandig ruimteschip die veel groter is dan de schepen van de eerste invasie is al begonnen met de aanval van                                                           de maanbasis en is nu op weg                                                           naar de aarde.

Het grotere vijandige ruimteschip

Deze film is een lang verwacht vervolg van de eerste film uit 1996, maar helaas hebben ze te lang gewacht. Deze film is namelijk erg rommelig. Het verhaal van de film is geschreven en bedacht door elf verschillende mensen en dit is in de film terug te zien.

In de film hebben de vele personages veel langdradige discussie over wat ze moeten doen in bepaalde situatie. Te veel personages moeten hun mening over deze plannen delen, waardoor het soms net lijkt alsof je naar een discussie uit de Tweede Kamer zit te kijken. 

Deze film heeft ook minder spannende actie scenes wat het eerste deel wel had en wanneer er dan eindelijk een actie scene plaatsvindt, is deze ook zo weer voorbij en gaan ze terug naar de saaie praat scenes. 

De eindstrijd is wel een vermakelijke actie scene, maar doordat de mensen gebruik maken van de alien technologie lijken hun schepen op die van de aliens en kun je eigenlijk moeilijk zien welke schepen van de mensen zijn.

Deze film eindigt ook met een open einde. Het laatste deel concentreert zich ook helemaal op de opbouw van een gepland vervolg, wat hopelijk niet door zal gaan. 

Het acteerwerk van de nieuwe cast is ook niet bijzonder en sommige nieuwe personages zijn zelfs slecht. Jessie Usher speelt Dylan Hiller de zoon van Steven Hiller (Will Smith). Hij is niets vergeleken met wat Will Smith in het eerste deel bracht. 

Will Smith zit zelf niet in deze nieuwe Independence Day film, omdat hij te veel eisen had. Hij vroeg een flink bedrag van miljoenen en zijn kinderen moesten ook een rol in de film krijgen. De studio is hier niet akkoord mee gegaan.  

Jeff Goldblum en Bill Pullman zijn wel terug gekomen en zijn de twee die de film dragen 

Wel hebben ze voor dit vervolg een ander personage terug gebracht. 

Dr. Brakish Okun (Brent Spiner) die in het eerste deel stierf, is blijkbaar niet echt gestorven, maar in een coma beland voor 20 jaar. Zijn aanwezigheid is erg irritant in de film en hij komt over als de Jar Jar Binks uit deze film serie. 

Dr. Brakish Okun

De effecten van de ruimteschepen zijn wel wat verbeterd na 20 jaar, maar verder kun je vaak wel zien waar ze CGI effecten of een green screen hebben gebruikt.








Uiteindelijk is deze film een slechte mix van Starship Troopers en Aliens en probeert onnodig groter te zijn en doen dan het eerste deel.

Als je voor een domme popcorn film naar de bioscoop wilt gaan is deze film daarvoor wel geschikt, maar als je echt van een film wilt genieten kun je beter het eerste deel terug kijken om geld en tijd te besparen.





Ik geef de film als cijfer een:

Finding Dory

Finding Dory is een nieuwe animatie film van Disney Pixar.  De film is geregisseerd door Andrew Stanton, die ook de voorgaande film van deze nieuwe film finding Nemo heeft geregisseerd.

Dory, Marlin en Nemo

In de film leeft Dory (stem van Ellen DeGeneres) bij Marlin (stem van Albert Brooks) en zijn zoon Nemo (stem van Hayden Rolence). Dory heeft nog steeds last van haar korte termijn geheugen verlies. Wanneer Dory bepaalde herinneringen over haar familie terug krijgt, realiseert ze zich dat haar ouders nog steeds naar haar opzoek zijn. Dory besluit om samen met Marlin en Nemo opzoek te gaan naar haar familie.

Het drietal eindigt in Californië waar Dory zeker van is haar familie voor het laatst gezien te hebben. Hier wordt Dory gescheiden van de andere twee en eindigt ze in  een aquarium van                                                          een vissen revalidatiecentrum.

Dory en Hank

In het revalidatiecentrum krijgt Dory hulp van de chagrijnige octopus Hank (stem van Ed O'Neill) samen proberen ze Dory haar ouders te vinden en dan weer terug in de oceaan te komen.


 




Deze film is een perfecte familie film met een verhaal voor jong en oud. De humor is wel wat minder vergeleken met de humor uit finding Nemo, maar is gelukkig niet slecht. De humor voor kinderen komt vooral van Dory en twee nieuwe personages Destiny en Bailey. De humor voor volwassenen komt meer van Hank, want de andere humor kan vaak voorspelbaar zijn voor oudere kijkers.

De animatie van de film is goed gemaakt. Je kunt zien dat ze er veel tijd aan besteed hebben om alles zo goed mogelijk over te brengen. Vooral bij het personage Hank hebben ze goed werk verricht, want via zijn tentakels en ogen toont hij zijn emoties in verschillende situaties. 

De 3D effecten zijn ook mooi in de film, vooral in de scenes onderwater. Het lijkt soms net alsof je als kijker ook onder water bent.

Het stem acteerwerk is ook weer goed gedaan. De stemacteurs uit de voorgaande film leveren weer net zulk goed werk als ze in het eerste deel deden. De nieuwe stemacteurs doen het ook goed. Vooral Ed O'Neil levert geweldig werk als een chagrijnige octopus.

Ed O'Neil de stemacteur van Hank

 Het bijzondere aan deze film is dat over een bij personage gaat uit een andere film en deze sterk op eigen benen weet te staan.








Ik geef de film als cijfer een:

Popstar: Never Stop Never Stopping

Popstar: Never Stop Never Stopping is een nieuwe muziek komedie film. De film is geregisseerd door het duo Akiva Schaffer en Jorma Taccone.

Conner

Popster Conner4real (Andy Samberg) zijn laatste album is een grootte mislukking bij zijn fans en de rest van de media. Om weer terug aan de top te komen probeert Conner van alles, maar het enige wat lijkt te gaan werken is de reünie van Conner zijn ouder muziekgroep. Hiervoor moet Conner zijn verloren vriend en mede groepslid zien terug te winnen.

Deze film maakt de moderne muziek van vandaag de dag belachelijk door situaties uit de muziekwereld die echt bestaan wat over de top in de film na te doen. Waar de liedjes van vandaag de dag negerns over gaan en geen betekende teksten bevatten.
Of dat vele artiesten die vandaag de dag muziek maken eigenlijk meer sellouts zijn en hun muziek alleen maken om geld te verdienen en er daarom weinig tijd aan besteden  

De film laat goed de problemen uit de muziek wereld zien en hoe deze is verandert. Vroeger besteedde artiesten echt tijd en aandacht aan hun passie voor muziek,

Echte artiesten 

Sellout artiesten

Het acteerwerk van Andy Samberg is goed en gepast in deze film. Hij heeft al lang geen goede komedie film meer gehad en was meer minder bezig in tv series.

Voor fans van de echte muziek van vroeger is het leuk om te zien hoe ze de sellout muziek vandaag de dag belachelijk maken.

Ik geef de film als cijfer een:

Central Intelligence

Central Intelligence is een nieuwe actie komedie geregisseerd door Rawson Marshall Thurber, de regisseur van de komedie We're the Millers.

De Jonge en Oude Bob

Via Facebook krijgt Bob Stone (Dwayne Johnson) het nieuwst te horen over een reünie van zijn middelbare school. In zijn jeugd was Bob een dikke jongen die vaak werd gepest, maar na jaren van goede training is hij verandert in en gespierde man, die nu bij de CIA werkt.
Voor zijn werkt moet Bob bezig met een geheime taak voor de CIA, om te slagen kan hij de hulp van zijn oude vriend Calvin Joyner (Kevin Hart) goed gebruiken. Calvin was vroeger op school een populaire jongen, maar ondanks dat heeft hij Bob nooit gepest.
Met tegenzin wordt Calvin door Bob meegenomen in de gevaarlijke wereld van spionage.
Samen moeten ze in de geheime missie zien te slagen, want er is geen terugweg voor beide.

Calvin en Bob

Kevin Hart en Dwayne Johnson hebben samen een goede band in en buiten de film. Je kunt gewoon zien dat ze veel plezier hebben samen. Na de film kun je tijdens de aftiteling bloopers zien. Hierin kun je echt goed zien hoeveel plezier de cast heeft gehad tijdens het maken van deze film.
Kevin Hart neemt bij deze film een stap teug en is minder irritant en druk. Hij speelt meer de serieuze man. Dwayne Johnson zorgt wel meer voor de komedie. Zijn personage is net een groot kind die niet weet wat die moet doen.

Het verhaal van de film is verder vaak voorspelbaar of overdreven, waardoor het onrealistisch overkomt. De film lijkt qua komedie ook op een mindere versie van de komedie uit 1988: Twins.

Twins film poster

Deze film probeert wel een bericht te geven over hoe slecht pesten kan zijn, maar dit hadden ze meer naar voren mogen brengen om et sterker over te brengen.

De film is leuk als je fan bent van het duo, maar verder is het geen bijzondere komedie.



Ik geef de film als cijfer een:

Teenage Mutant Ninja Turtles: Out of the Shadows

Teenage Mutant Ninja Turtles Out of the Shadows is het vervolg op de Teenage Mutant Ninja Turtles film uit 2014. De film is geregisseerd door Dave Green en weer geproduceerd door Michael Bay.

Wanneer Shredder (Brian Tee) op mysterieuze wijze weet te ontsnappen uit zijn hechtenis en samen begint te werken met wetenschapper Baxter Stockman (Tyler Perry) en de twee domme krachten Bebop (Gary Anthony Williams) en Rocksteady (Stephen Farrelly) Weet hij de domme krachten te muteren tot een neushoorn en een wrattenzwijn.

Bebop en Rocksteady

Wanneer de Turtles te horen krijgen dat Shredder nu zijn eigen mutanten kan creëren en later leren over zijn plan om de wereld over te nemen, proberen ze hem te stoppen.





Deze film is een flinke verbetering vergeleken met de film uit 2014. Ze hebben in dit nieuwe deel de personages hun persoonlijkheden beter verwerkt zodat het ook duidelijk is voor mensen die nieuw zijn met Ninja Turtles hoe de Turtles zijn.
Ze hebben de rol van Megan Fox ook kleinere gemaakt waardoor ze nu minder verantwoordelijk is voor bepaalde dingen.

Het begin van de film bestaat wel uit veel opbouw wat langdradig kan zijn voor kinderen voor wie deze film vooral bedoeld is.
Een irritatie punt voor oudere kijkers kan zijn dat veel problemen vaak wat te snel of gemakkelijk worden opgelost.
Verder is het voor fans leuk om voor het eerst Bebop en Rocksteady in een live actie film te zien.

De effecten zijn ook beter dan in het eerste deel. De Turtles zien er wat meer geloofwaardiger uit wanneer ze naast mensen staan.

De Turtles naast menselijke personages

De CGI-effecten en het motion capture werk zijn er op vooruit gegaan.
De film is het ook waard om in 3D te zien.

Uiteindelijk blijft dit wel een Mchael Bay film met vele onnodige explosies en zijn soort van humor zoals bijvoorbeeld scheet grappen.
Qua verhaal lijkt deze film ook veel op het verhaal van Transformers 3, en film die is geregisseerd door Michael Bay.

Ik geef de film als cijfer een:

Me Before You

Me Before You is een nieuwe romantische drama geregisseerd door Thea Sharrock. Het verhaal van de film is geschreven door de Jojo Moyes, de schrijfster van het gelijknamige boek waarop de film is gebaseerd.

Louisa Clark

In de film is Louisa Clark (Emilia Clarke) opzoek naar een nieuwe baan om haar familie financieel te kunnen helpen.
Wanneer ze een baan krijgt aangeboden als verzorger voor de gehandicapte Will Traynor (Sam Claflin), wordt haar vrolijke en optimistische persoonlijkheid getest.    
Will is namelijk verlamt en kan zijn ledematen niet gebruiken. Hierdoor is Will verandert in een chagrijnige man, die levensmoe is geworden.
Louisa probeert na een tijdje Will van gedachten te veranderen, door samen met hem een Bucketlist te maken en alle dingen op de lijst samen af te werken. Hierdoor besteedt Louisa al haar tijd samen met Will wat ten kosten gaat van haar relatie met haar familie en vriend, maar haar relatie met Will versterkt wat begint te lijken op meer dan een normale werkrelatie.

Deze film is een goede drama, maar is vaak helaas wat te onrealistisch qua verhaal. Vaak lijkt het meer op een romantische fantasie film die vaak net wat te perfect verloopt. 

Het verhaal had verder ook wat korter gekund, want in het begin krijg je als kijker een langdradige opbouw waarin niet echt iets van belang gebeurd. 

Ze hadden het verhaal ook wat sterker kunnen maken, door Will bijvoorbeeld een ernstige ziekte te geven waardoor zijn leven zou kunnen eindigen in plaats van een eigenwijze egoïstisch man die er zelf voor kiest zijn leven zelf te willen beëindigen. 

Het acteerwerk in de film is wel goed. Emilia Clarke en Sam Claflin spelen samen goed een koppel dat het tegenovergestelde van elkaar is. Samen dragen ze de film met hun geloofwaardige performances. 

De film is wel meer geschikt voor vrouwen dan mannen, maar dit kan best een mooie date film zijn. 

Ik geef de film als cijfer een:  

Now You See Me 2

Now You See Me 2 is het vervolg op de film Now You See Me uit 2013. Dit vervolg is geregisseerd door een andere regisseur: Jon M. Chu. Deze regisseur is bekend van Step Up en Justin Bieber films.

In de film worden de Horseman (Jesse Eisenberg, Woody Harrelson en Dave Franco) weer bij elkaar geroepen samen met een nieuwste lid Lula (Lizzy Caplan).

the Four Horseman

Onder leiding van de Dylan Rhodes (Mark Ruffalo) bereiden ze zich voor om een spectaculaire comeback te maken.
Tijdens hun comeback worden ze gestoord door een onbekende hacker, die ervoor zorgt dat de FBI ze kan pakken.
Hierdoor voeren de Horseman een verdwijning act uit, maar ze belanden op een anderen locatie dan gepland.
De man verantwoordelijk voor deze mis plaatsing is Walter Mabry (Daniel Radcliffe).

Walter Mabry

Walter wil dat de illusionisten voor hem een onmogelijke diefstal uit voeren, waarna hij belooft hun naam te zuiveren. Om deze reden gaan de Horseman akkoord, maar proberen achter de schermen Walter zijn plan te saboteren en er achter te komen wie het werkelijke brein achter Walter zijn plan is.

Bij deze film hebben ze een riskante zet genomen om een man als Jon M. Chu als regisseur te nemen. Jon M Chu is namelijk meer een regisseur van zing en dans films zoals Step Up. Hierdoor krijgt de film wel een mindere wending.
Jon Chu probeert de film ook onnodig groter te maken dan het eerste deel. Hierdoor gebeuren er te veel verschillende dingen in het verhaal wat kan leiden tot het verlies van interesse bij de kijkers.
In deze film wordt ook onnodig komedie toegevoegd wat niet echt aan slaat bij het publiek.

Het acteerwerk in de film is ook gemixt. Isla Fisher wie een Horseman in de eerste film speelde, kon niet mee doen aan dit vervolg, omdat ze in verwachting is van een kind. Haar vervanger Lizzy Caplan bevindt zich op de grens tussen leuk en irritant.
Woody Harrelson heeft in deze film onnodig een dubbele rol waar hij naast zijn personage uit de eerst film nu ook de broer van dit personage speelt. Beide personages komen vaak irritant over en zitten te veel in de film. Ze hadden deze tweede rol van Woody Harrelson beter weg kunnen laten en de tijd die dit personage inneemt kunnen geven aan leukere personages zoals die van Daniel Radcliffe.

De trucs van de illusionisten in deze film zijn ook meer ongeloofwaardigere dan in het eerste deel. Jesse Eisenberg weet zijn personage zonder uitleg in water te veranderen.
De andere trucs worden verder te snel of niet uitgelegd, hierdoor eindigt de film net zoals het eerste deel met een eind waar alles niet logies is gemaakt.
Als je het einde van de eerste film niks vond, kun je bij deze film weer hetzelfde verwachten en kun je de film eigenlijk beter overslaan. De film is meer voor mensen die de eerste geweldig vinden.

Ik geef de film als cijfer een:

The Conjuring 2

The Conjuring 2 is het vervolg van de eerste Conjuring film uit 2013. De film is weer geregisseerd door James Wan.

In de film reizen het echtpaar Ed (Patrick Wilson) en Lorraine Warren (Vera Farmiga) af naar Noord

De Warrens bespreken de situatie
met Peggy

   Londen, waar ze alleenstaande moeder Peggy Hodgson (Frances O'Connor) met haar vier kinderen proberen te helpen in de strijd tegen een oude kwaadaardige geest.
Deze duistere geest heeft het vooral voorzien op de jongste dochter Janet (Madison Wolfe). Hij probeert langzamerhand haar lichaam over te nemen, om deze voor eigenbelang te kunnen gebruiken.

De geest valt Janet aan

Dit is eindelijk weer eens een goede horror film. De laatste voorgaande horror films waren een stuk minder. Dat deze film het zo goed doet als horror film komt hoogstwaarschijnlijk door de terugkeer van regisseur James Wan. Hij blijft een van de beste horror regisseurs in de filmwereld.
Hij heeft de film op een mooie en passende manier gefilmd, waardoor de horror elementen er goed uitkomen.
James Wan weet de film net zoals de eerste Conjuring weer geloofwaardig over te brengen. Op het eind tijdens de aftiteling zijn er weer foto's te zien van de echte mensen waar de film op gebaseerd is.

Deze film bevat een goede opbouw van spanning met voldoende schrikmomenten, maar het einde van de film is wel wat minder en verliep wat te gemakkelijk.

De film is verder ook niet echt bijzonder, want er zitten veel elementen in de film die veel lijken op voorgaande horrorfilms van James Wan. Vaak lijkt het alsof je naar een andere versie van de Insidious serie zit te kijken.

De film bevat ook goed acteerwerk. Patrick Wilson en Verra Farmiga brengen het goed en geloofwaardig over als paranormale onderzoekers. De jonge Madison Wolfe levert ook geweldig werk voor een actrice van haar leeftijd. Ze heeft na deze film vast een goede toekomst in de film wereld.

De horror elementen in de film slaan goed aan bij het publiek. Vele keken weg of gilde van de schrik.

Jammer dat de film niet in Hoogeveen draait. Zo mislopen ze vast veel extra inkomen.  

Ik geef de film als cijfer een:

All Roads Lead to Rome

All Roads Lead to Rome is een nieuwe romantische komedie geregisseerd door Ella Lernhagen.

In de film gaat single moeder Maggie (Sarah Jessica Parker) samen met haar rebelse dochter Summer (Rosie Day) op zomertrip naar Toscane.

Maggie en Summer

Maggie ziet dit als een kans om haar relatie met haar dochter te verbeteren, maar wanneer Maggie haar ex Luca (Raoul Bova) tegen het lijf loopt, veranderen haar interesses.

Maggie en Luva lopen elkaar tegen het lijf

Summer ontdekt als snel dat haar moeder haar nu aan de kant heeft geschoven om al haar tijd met Luca te kunnen doorbrengen.
Om de aandacht van haar moeder terug te krijgen gaat ze samen met Luca's moeder Carmen (Claudia Cardinale) op weg naar Rome, war Summer haar vriendje vanuit New York op haar zit te wachten. Samen hebben het plan om stiekem te trouwen en hun ouders achter zich te laten.

De film begint als een oké-film, maar ergens in het midden beginnen de cliché op te bouwen, waardoor de film in kwaliteit afneemt.
Dit komt door een simpel geschreven verhaal dat lijkt te bestaan uit scenes van vele andere romantische komedies.

Het acteerwerk in de film is ook niet bijzonder. De gehele cast hebben in andere films beter werk geleverd. Dit lijkt voor vele gewoon een simpele film om een beetje geld mee te verdienen.

Deze film kan leuk zijn voor vrouwen en meiden, maar is lastig voor mannen om in te komen. Als je nieuwsgierig bent kun je misschien beter wachten tot deze film een keer op tv komt om geld te besparen.

Ik geef de film als cijfer een:

The Ones Below

The Ones Below is een nieuwe thriller geregisseerd door de beginnende regisseur David Farr.

In de film leren het echtpaar Kate (Clémence Poésy) en Justin (Stephen Campbell Moore) hun nieuwe onderburen beter kenen. Dit echtpaar bestaat uit een mysterieuze man genaamde Jon (David Morrissey) en zijn vrouw Theresa (Laura Birn). Beide buren ontdekken dat ze veel gemeen hebben. Ze hebben beiden weinig sociale contacten en hebben een baby opkomst.

De buren tijdens het eten bij elkaar

Wanneer er tijdens een etentje te persoonlijke vragen worden gesteld waardoor er een ruzie ontstaat en Theresa ten vallen komt. Hierdoor krijgt ze een miskraam.
Beide buren geven elkaar de schuld van de miskraam en de onderburen besluiten te verhuizen.
Wanneer de onderburen na een lange tijd weer terug komen en zich verontschuldigen voor hun te harde beschuldigingen
De bovenburen accepteren hun verontschuldiging na een tijdje, maar Kate leert al snel dat de onderburen ineens erg vriendelijk beginring te doen en wat geobsedeerd zijn met hun pasgeboren zoon.

Deze film is geen bijzondere film, maar verder wel een vermakelijke thriller.
Het is een soort mindere versie van een mix tussen Rosemary's Baby en The People Under the Stairs.

De cast bestaat vooral uit acteurs die bekend zijn van kleinere rollen De grootste acteur is David Morrissey. Hij is vooral bekend van zijn rol uit The Walking Dead als The Governor.

David Morrissey als the Governor
in the Walking Dead

 In deze film speelt hij haast een soort zelfde personage.
Het mindere werk komt wel van Stephen Campbell Moore. Het lijkt vaak alsof hij niet in deze film had willen mee spelen, want zijn personage komt oninteressant over.







Ik geef de film als cijfer een;

Warcraft: The Beginning

Warcraft: The Beginning is een nieuwe actie fantasie film geregisseerd door Duncan Jones, de regisseur van Moon en Source Code.
De film is gebaseerd op een van de grootste online computer games: World of Warcraft.

In de film vluchten de Orcs weg van hun stervende wereld opzoek naar een nieuwe wereld om in het leven.

Orcs betreden een nieuwe wereld

De wereld waar ze naartoe zijn gestuurd door de magische Orc Gul'dan (Daniel Wu) is al bewoond door mensen.
Het dichtstbijzijnde koninkrijk Azeroth leert al snel van deze nieuwe gewelddadige wezens en voelt zich al snel bedreigd.
Beide groepen leren van hun wijzen dat samenleven geen optie is en dat een gevecht tot het andere volk is verdwenen de enige oplossing is.


Deze film was een groot risico voor Duncan Jones, omdat hij nog maar een beginnende regisseur is en World of Warcraft bij vele mensen een geliefd spel is. Hij moest voor deze film dus zowel filmliefhebbers als gameliefhebbers tevreden stellen.
Helaas is dat hem maar voor de helft gelukt, want deze film is leukere voor liefhebbers van het spel World of Warcraft.
Voor mensen die niet bekend zijn met Warcraft kan de film soms wel wat vaag zijn, want er wordt over dingen uit het spel gesproken alsof het woorden zijn die je in een woordenboek kunt opzoeken. Ze hadden wat betere uitlegt kunnen geven over bepaalde objecten om het voor iedereen duidelijker te maken.

Filmliefhebbers die het genre fantasie leuk vinden, kunnen deze film wel wat leuker vinden, maar kunnen beter niet met te hoge verwachtingen naar de film gaan. De film lijkt namelijk in veel scenes op een mindere versie van een mix tussen Harry Potter en Lord of the Rings.

De effecten in de film zijn voor filmliefhebbers ook niet leuk, want het ziet er vaak slecht uit. Je kunt duidelijk zien waar ze CGI en green screen effecten hebben gebruikt. Sommige Orcs zijn ook met motion capture gedaan, maar dat zorgt alleen voor geloofwaardige hoofden op de Orcs, want de CGI lichamen onder de hoofden zien er wel minder en soms ook nep uit.
Gameliefhebbers hebben waarschijnlijk minder te klagen, want de film lijkt net alsof je naar een videospel zit te kijken.
De film is ook onnodig in 3D. Er zitten niet echt 3D elementen in de film. De film is waarschijnlijk alleen in 3D om meer geld te verdienen, zodat ze toch een filmserie van Warcraft kunnen gaan maken.

De titel alleen al maakt het duidelijk dat ze een serie proberen te maken over Warcraft. Een probleem van de film is dan ook dat het sterk aanvoelt als een opbouw film voor het volgende deel. Dit kan alleen gebeuren als deze film genoeg verdiend.
Ze hadden beter gewoon eerst een goede eerste alleenstaande film kunnen proberen te maken in plaats van direct te groot naar de toekomst te kijken.

Een ander probleem van de film is dat er weinig personage opbouw in de film zit, omdat er te veel personages snel worden geïntroduceerd. Zo geef je als kijker dus weinig om de personages. Wanneer er bijvoorbeeld iemand dood gaat, raakt dit je haast niet.
Het acteerwerk is hierdoor ook niet bijzonder

Deze film is gewoon een leuke popcorn film die leuk is om een keer gezien te hebben en meer niet.

Ik geef de film als cijfer een: