Mijn Top 10 slechtste films van 2016

2016 was echt een jaar gevuld met slechte film. Dit jaar had vele onnodige remakes/reboots en vervolgen.
Bij deze de lijst met de 10 films die mij dit jaar gewoon verveelde en geïrriteerd hebben dit jaar.

10
Independence Day: Resurgence 
De eerste Independence Day film was voor de tijd toen deze film uitkwam een enorme hit. Als kind was dit ook een van mijn favoriete sci-fi films, maar toen ik ouder werd, leerde ik wel dat de film ook zijn domme momenten heeft, maar door de goede opbouw van de film viel hier mee te leven.
Het 20 jaar latere vervolg van Independance Day heeft echter geen goede opbouw, maar wel teveel domme momenten. De film neemt zichzelf ook veel te serieus met te veel praat scenes waar ik haast van in slaap viel. Op het eind proberen ze ook alles overdreven te groot te maken, waardoor ze de film Aliens eigenlijk gewoon op een slechtere manier na doen. Ze hebben ook het lef om de film met een open einde te eindigen, op de hoop nog een film te kunnen maken, maar als dat hoeft van mij niet te gebeuren.

9
Ghostbusters
Ghostbuster kreeg dit jaar onnodig een reboot dat aantoont dat Hollywood zonder ideeën begint te zitten en dus klassieke films van vroeger over gaat doen in een modern jasje. Regisseur Paul Feig heeft goede komedies gemaakt zoals: Spy en Bridesmaids, maar bij deze film ging hij compleet de mist in. Kate McKinnon haar personage was het enige licht punt in de film, maar verder moest ik alleen lachen om een moeder die steeds moest lachen als haar kinderen schrokken van een "enge" scene.

8
Gods of Egypt
Gods of Egypt was een goed voorbeeld van een film waar ze weinig tijd, geld en aandacht aan hebben besteed. In deze film kon je gewoon in alle scenes duidelijk zien waar ze CGI hebben gebruikt en wanneer de cast voor een green screen stond. Gerard Butler is een goede acteurs, maar in deze film was hij te overdreven, waardoor het onbedoeld in een slechte komedie verandert.

7
Mechanic: Resurrection
Mechanic: Resurrection was een van de vele onnodige vervolgen van dit jaar. Deze eerste Mechanic film was zelf al niet zo bijzonder, waarom ze dan een vervolg hebben gemaakt, blijft onduidelijk.
Het verhaal van de film is ook erg slordig en apart gedaan.  Jason Statham zijn personage zet na een avond met Jessica Alba haar personage te hebben doorgebracht alles op het spel om haar te redden.
De film was ook erg bewegelijk gefilmd, waardoor je niet  duidelijk kunt volgen wat er allemaal gebeurd.

6
Zoolander No.2
Zoolander No.2 was ook een onnodig vervolg. De eerste Zoolander was op zich zelf al een aparte film met komedie elementen die je persoonlijk leuk moet vinden, maar die film nam qua populariteit met de jaren af. Het tweede deel wist niet de populariteit terug te brengen en eindigde zo als een onhandige film, waar niet echt om te lachen viel.

5
The Purge: Election Year
Deze derde Purge film kon de serie net als de tweede Purge film iets verbeteren, maar helaas heeft deze derde Purge film de serie alleen maar verpest, door het onnodige groter en serieuzer te maken. Uiteindelijk kun je de film wel dom noemen, want de personages in de film hebben 12 uur de tijd waar de regels niet gelden en wat wil iemand in deze tijd doen: een snoepreep stelen. Dan vraag ik me echt af of de schrijvers niets beter konden bedenken.

4
Shut In
Shut in was de slechtste horror film van het jaar. Deze film zat vol fouten qua verhaal. De wendingen waren zo slecht dat je ze eigenlijk gewoon belachelijk kunt maken. Sommige gebeurtenissen veranderde ook snel zonder duidelijke uitleg. Het gevaar in de film heeft namelijk een hamer als wapen, maar op een punt weet Noami Watts met deze hamer aan het gevaar te ontsnappen, maar in de volgende scene heeft het gevaar de hamer weer in zijn bezit. Zo krijg je als kijker al snel de vraag: Zij had die hamer net toch?

3
My Big Fat Greek Wedding 2
Deze film was het meest onnodige vervolg van dit jaar. De eerste film had een klein succes, maar dit kleine succes steeg de makers naar het hoofd. Ze wilde direct meer zelfde soort verhalen maken en begonnen zo met een tv-serie die naar zeven afleveringen alweer stopte. 13 jaar later probeerde ze het met deze film, maar hadden wederom geen succes.

2
Fifty Shades of Black
Fifty Shades of Black was een parody van de Fifty Shades of Grey film. Hierin probeerde ze deze film belachelijk te maken door het op een meer komischer manier na te spelen. Hierin zijn ze alleen niet geslaagd, terwijl dit zo simpel zou moeten zijn. Ze hebben alleen het tegenovergestelde bereikt door te laten zien dat het nog slechter kan dan Fifty Shades of Grey.

1
Nine Lives
Dit was echt de slechtste film die ik dit jaar heb gezien. Deze film is geregisseerd door Barry Sonnenfeld, de regisseur van Men in Black en bevat acteurs als Kevin Spacey en Christopher Walken. Mijn grote vraag is waarom ze deze film hebben gemaakt. Leuk voor kinderen misschien? Denk het niet, want er zit teveel zakelijke en serieus gesprekken in de film over bedrijven. Misschien dat bepaalde komische elementen leuk waren voor kinderen, maar dan kun je toch beter met de kinderen Garfield gaan kijken.

Dit zijn de tien film die ik kan afraden om te zien. Ik ben blij dat ik ze na deze lijst gemaakt te hebben weer kan vergeten. Ik zeg niet dat je deze film zelf moet haten zoals ik dat hier doe. Als je wel plezier met een van deze films hebt gehad vind ik dit dan respecteer ik dat en vind dit vooral knap.

Graag wil ik iedereen weer bedanken van het lezen, volgen en liken van mijn reviews van dit jaar. Dit jaar heb ik meer films kunnen zien dan voorheen. Dit komt door de movie pas van de Vue bioscoop. Dit is echt een aanrader voor film fans.
Ik hoop dat 2017 toch een beter jaar mag gaan worden dan 2016.

Mijn Top 10 Beste films van 2016

Het filmjaar is (bijna) weer voorbij. 2016 was wel een jaar met meer slechte dan goede films, maar gelukkig genoeg goede films voor een top 10. Zo hier is de lijst met mijn top 10 films van het jaar. Van deze films heb ik persoonlijk het meest genoten dit jaar.

10

The Conjuring 2 
The Conjuring 2 vond ik persoonlijk de beste horror film van dit jaar. In deze film laat James Wan wederom goed zien dat het vervolg van een (horror) film niet slecht hoeft te zien, zolang er maar genoeg goede aandacht aan wordt besteed. Sommige elementen in de film gingen op een punt wel wat te makkelijk, maar door de goede opbouw kon dit vergeven worden. Ondanks dat James Wan zich nu meer wil focussen op het regisseren van films uit andere genres, blijft hij hopelijk ook nog bezig met het horror genre.

9
The Nice Guys
The Nice Guys was in dit jaar gevuld met onnodige remakes/reboots en vervolgen een goede originele film. Shane Black heeft voor deze film een goed en interessant verhaal geschreven met leuke komische momenten. Hopelijk gaat hij verder met het maken van films zoals deze.
Deze film is ook leuk door het duo van Russell Crowe en Ryan Grosling, die samen leuk proberen samen te werken op hun eigen manier. Ook levert de beginnende actrice Angourie Rice goed werk voor iemand van haar leeftijd. Ik verwacht wel dat ze zal doorbreken in Hollywood. Ze is al gecast in de nieuwe Spider-Man film.

8
Fantastic Beasts and Where to Find Them
Fantastic Beast and Where to Find Them is een mooie spin-off van de Harry Potter serie, die deze wereld meer uitbreidt. Dit komt vooral door de samenwerking tussen David Yates en J.K. Rowling. Ben erg benieuwd naar de volgende films uit deze serie en hoe ze de wereld meer gaan uitbreiden.

7
Rogue One: A Star Wars Story
Rogue One is ook een mooie Spin-off maar dan van de Star Wars serie. Deze film weet goed de open ruimte tussen het derde en vierde deel van de Star Wars te vullen. Persoonlijk vond ik de film wel wat voorspelbaar, omdat ik wist wat ik ongeveer te zien zal krijgen, maar ondanks dat was het toch mooi om het ook echt te zien te krijgen.

6
Hacksaw Ridge
Hacksaw Ridge was de terugkeer van Mel Gibson als regisseur. Met de film Blood Father maakte hij dit jaar ook al zijn terugkeer als acteur, maar zijn terugkeer als regisseur heeft toch meer indruk gemaakt. Deze film begint met een goede opbouw van het verhaal en personages en eindigt in een adembenemende oorlogsstrijd.

5
Deadpool
Deadpool was een groot risico voor de fox studio, na hun eerste mislukte poging om Deadpool te verfilming in Wolverine Origins. Deze film heeft geholpen die versie van Deadpool te wissen, maar zelfs hem de lef om deze versie belachelijk te maken en toe te geven dat de studio daar de mist in mee was gegaan. Verder is dit gewoon een goede en komische film die is zoals hij hoort te zijn. Dit was ook wel de grappigste film van het jaar.

4
The Jungle Book
The Jungle Book zag er in de trailer uit als een flop met slechte effecten, maar de film zelf heeft dit snel doen vergeten. In deze film hebben ze wel veel blue screen cgi en motion capture gebruikt, maar dit valt niet terug te zien. Tijdens het kijken van deze film voelde het aan dat je als kijker echt in de jungle was. Jon Favreau heeft met deze film mooi laten zien wat voor een goede regisseur hij kan zijn en dat wanneer een regisseur genoeg tijd en aandacht aan een film besteed hij er iets moois van kan maken. Ik kijk al uit naar zijn versie van The Lion King.

3
Arrival
Arrival was een erg interessante sci-fi film waarin je net als de personages in de film meer moet nadenken over hoe je het best contact kunt leggen met buitenaardse wezens. De details van deze film hebben ze goed geheim kunnen houden, waardoor je als kijker niet weet wat je moet verwachten. Als je gewoon met de kennis naar deze film ging dat het geen actie film zou worden dan zou je je prima kunnen hebben vermaakt. Persoonlijk vind ik het ook wat leuker als de film je als kijker uitdacht het mysterie rond de film zelf op te lossen. Dit komt wel vaker voor in films van Denis Villeneuve.
Bepaalde dingen wist ik voor het me verteld werd te raden, maar ook weer niet alles.

2
Captain America: Civil War
In Captain America: Civil war zagen we hoe de helden tegenover elkaar kwamen te staan en het uiteindelijk tegen elkaar moesten opnemen. Marvel heeft hun serie al goed opgebouwd sinds 2008 met de eerste Iron Man film. Ook zonder een gedetailleerde introductie wisten ze wat extra nieuwe personages toe te voegen aan hun film serie. Deze film bevat een van de beste scenes waarin de verschillende groepen helden het tegen elkaar opnemen. Als kijker heb je vast wel gehad dat je van partij wisselde tijdens het kijken van de film, zo wist deze film je als kijker goed bij het verhaal te betrekken.

1
Nocturnal Animals
Nocturnal Animals had na mijn mening het meeste interessante verhaal van het jaar. De film bestond dan wel uit drie verschillende verhalen, maar deze speelde goed op elkaar in. Bij deze film moet je je gedachte ook goed bij de film houden om met volledig te begrijpen. De eerste keer dat ik deze film zat zaten mensen voor mij die vaak onderling met elkaar zaten te praten en die op het einde zeiden dat ze de film niet begrijpen en daarom slecht vonden.
Jake Gyllenhaal zijn personage in deze film gaat door zware gebeurtenissen heen en op het eind had ik wel medelijden met hem. Dit is ook pas de tweede film die Tom Ford heeft geregisseerd. Van mij mag deze film meerdere prijzen winnen.

Dit zijn de tien films die ik kan aanraden om een keer te bekijken.

Morgen zal ik mijn lijst met de top 10 slechte films van dit jaar online zetten en geloof mij dit jaar had genoeg troep en zat vol teleurstellingen.

La La Land

La La Land is een nieuwe romantische, komedie musical geregisseerd door Damien Chazelle, de regisseur van de film Whiplash.

Serveerster Mia (Emma Stone) droomt ervan door te breken in Hollywood als actrice. In haar vrije uurtjes is ze veel bezig met verschillende audities,
Sebastian (Ryan Gosling) is een jazzmuzikant. Hij speelt piano in kleinere clubs, maar ook hij droomt ervan door te breken in Hollywood als succesvolle jazzmuzikant en dan uiteindelijk zijn eigen jazzclub te kunnen beginnen.
Voor hun beide lijken hun dromen ver weg te zijn, maar ze zijn beide bereid om er alles voor te geven om te kunnen doorbreken.  Als ze elkaar dan ontmoeten, worden ze als snel verliefd, maar door hun verschillende passies botsen ze ook wel met elkaar.
De twee moeten nu elkaars passie zien te begrijpen en het elkaar leren, om het zo gezamenlijk door te kunnen breken en hun dromen waar zien te maken.

Mia en Sebastian

Deze film is een comeback van musicals en ook een terugblik naar wat vroeger waren. De meeste musicals van vandaag de dag zijn niet zo goed als ze vroeger waren, zoals bijvoorbeeld Fred Astaire of Mary Poppins. Deze musical weet weer terug te komen op het niveau van vroeger. 

In de meeste moderne musicals zit er toch een soort van kleine pauze tussen de momenten waar de cast van acteren overgaat naar zingen en dansen, maar dit 'probleem' heeft deze film niet. Hier komt de overgaan van acteren naar zing en dansen erg soepel over. Zo doet het soms veel denken aan de film Birdman.

De cast uit de film zetten naast goed acteerwerk ook goed zing en danswerk neer. Emma Stone en Ryan Gosling spelen weer goed samen. Dit deden ze ook al eerder in andere films als Crazy, Stupid Love en Gangster Squad, maar in deze film voegen ze er gezamenlijk ook nog een goede combinatie van  zingen en dansen aan toe.

Deze film is na Whiplash pas Damien Chazelle zijn tweede echte grote film en wederom weet hij een mooie film neer te zeggen. In de film is duidelijk zijn passie voor jazz muziek terug te zien en te horen. Deze film heeft net als in Whiplash personages die proberen door te breken in hun dromen en passie. Hij weet weer goed neer te zetten hoe zwaar het kan zijn om te willen door breken in je passie en dromen. Zo kun je jezelf op een manier terug vinden in de personages, want iedereen heeft wel eens in zo'n situatie gezeten en zo niet dan komt dit vast nog. 

Dit is een mooie film om met vrienden of familie een keer te bekijken tijdens de feestdagen of voor een romantische date. Ondanks dat het een musical is hoef je je geen zorgen te maken, want de muziek is erg catchy en er blijft vast wel een in je hoofd hangen. 

Ik geef de film als cijfer een: 

Passengers

Passengers is een nieuwe sci-fi film geregisseerd door Morten Tyldum, de regisseur van The Imitation Game.

Het ruimteschip Avalon

In de film reist een ruimteschip genaamd Avalon af naar een nieuwe planeet waar de passagiers een nieuw leven kunnen opbouwen. Omdat deze reis vele jaren duurt zijn de passagiers en de bemanningsleden allemaal in een hyperslaap, maar voordat ze hun bestemming hebben bereikt, ontwaakt Jim Preston te vroeg uit zijn hyperslaap. Het lukt hem niet om weer in hyperslaap te komen en nu moet hij de tijd die hij vast zit op het ruimteschip zien te overleven.


Wanneer Jim het lot heeft geaccepteerd dat hij vast zit en de nieuwe planeet niet leven zal bereiken, ontwaakt er nog iemand uit de hyperslaap. Dit is Aurora Lane (Jennifer Lawrence). Als Jim haar heeft ontmoet en geïnformeerd over hun situatie besluiten de twee er samen het beste van te maken. Terwijl ze samen een mooi leven proberen op te bouwen in het ruimteschip leren ze dat het schip technische problemen heeft en besluiten ze dit samen te fiksen, zodat de andere passagiers gewoon aankomen op de nieuwe planeet.

Jim en Aurora

Qua verhaal komt deze film helaas iets te rommelig over, want de film springt tijdens het verhaal vaak van genre. De film begint namelijk als een survival film waar Jim het allen moet zien vol te houden op een schip vol met levensmiddelen, maar langzamerhand wordt geconfronteerd met eenzaamheid. Wanneer Aurora dan in de film komt, verandert de film in een romantische film en uiteindelijk wanneer ze over de technische problemen leren van het schip verandert de film in een thriller.  Door deze veranderingen van genres voelt het aan alsof je naar drie verschillende verhalen zit te kijken. 

Het romantische genre is het meest aanwezig in de film, waardoor deze film best een leuke film kan zijn voor een date tijdens de feestdagen, maar dan met een twist van genre.

De effecten in de film zien er wel mooi uit. In de scenes waar het schip in de ruimte vliegt zien er mooi en geloofwaardig uit. In de film zitten ook robots en androids, deze zien er ook realistisch uit.

Het acteerwerk in de film wordt ook goed gedaan Chris Pratt en Jennifer Lawrence zijn eigenlijk de enige twee die een echte rol in de film spelen, wat ze samen goed doen. Micael Sheen speelt ook een android in de film, hij zorgt voor leuke komische momenten in de film.

Ik geef de film als cijfer een:

Why Him?

Why Him? is een nieuwe komedie geregisseerd door John Hamburg, de regisseur van andere komedies zoals: I Love You, Man en Along Came Polly.

In de film komen Ned Fleming (Bryan Cranston) en zijn familie bijeen voor de feestdagen. Ned zijn dochter Stephanie (Zoey Deutch) heeft zonder dat hij er iets vanaf weet een relatie met een app en game ontwikkelaar genaamd Laird Mayhew (James Franco). Laird is door zijn ontwikkelingen door gegroeid tot miljardair.

Ned en zijn gezin ontmoeten
Steph haar nieuwe vriend

Wanneer Ned en de rest van zijn gezin Steph haar nieuwe vriend ontmoeten, leert Ned al snel dat hij vriendelijk, maar sociaal onhandig is. Als de serieuzere en oudere vindt Ned Laird helemaal geen goede match voor zijn dochter. Laird heeft namelijk geen filters qua taal en gedrag. Ned moet het de feestdagen nu zien uit te houden zonder problemen te veroorzaken. Dit wordt door Laird en zijn gedrag niet makkelijk gemaakt, helemaal niet wanneer Laird hem om zijn zege vraag om met Steph te mogen trouwen.

Voor een komedie is deze film wat te lang en de komedie elementen in de film slaan niet allemaal aan bij het publiek. Er werd tijdens de voorstelling geerinkt, maar niet echt gelachen. Wanneer er wel gelach te horen viel, kwam dit vaak van dezelfde personen, maar er viel ook waren er mensen die zaten te gapen tijdens de film  of mensen zat op de mobiel.
De komedie in de film lijkt ook veel op een mindere versie van de komedie meet de Fockers en qua verhaal lijkt de film ook op deze film. Voor een betere film kun je dus beter Meet the Parents of Meet the Fockers

Het acteerwerk in de film is wel goed. Bryan Cranston en James Franco leveren goed werk, maar ze hebben wel eens betere komedies gemaakt. Het beste komedie werk in de film komt van  Megan Mullally en Keegan-Michael Key.

Als ze deze film korter hadden gehouden, hadden ze op zich best een mooie kerstkomedie kunnen hebben gehad. Er zitten namelijk genoeg goede elementen in de film, maar die worden helaas overschaduwd door de mindere komedie elementen die jammer genoeg meer tijd in de film krijgen.

Er zijn betere komedie om tijdens de kerstdagen te kijken, maar als je een movie pass hebt en een keer een nieuwe film wilt proberen, zou je deze film met vrienden best een kans kunnen geven, maar je moet er niet teveel van verwachten.

Ik geef de film als cijfer een:

Collateral Beauty

Collateral Beauty is een nieuwe drama geregisseerd door David Frankel, de regisseur van films als: The Devl Wears Prada en Marley & Me.

In de film belandt de succesvolle reclameman Howard (Will Smith) na het verlies van zijn dochter in een ernstige depressie. Door deze depressie loopt zijn reclamebedrijf financiële schade op. Howard zijn bevriende werknemers maken zich ernstige zorgen over hem en de kans dat ze straks zonder werk zitten. Hierom schakelen ze een privé onderzoeker in, die hem voor een tijdje observeert en doorgeeft aan zijn werknemers wat hij allemaal doet.

De werknemers met de privé
onderzoeker

De werknemers leren zo dat Howard drie brieven heeft geschreven naar dood, tijd en liefde en komen met het idee om acteurs in te huren om deze dingen te spelen en contact op te namen met Howard en hem te confronteren met zijn brieven.
Zo proberen de werknemers hem te helpen, maar eigenlijk ook voor gek te laten verklaren, zodat hij ontslagen kan worden en ze hun eigen baan niet verliezen. Nu moeten ze alleen hopen dat het ze lukt hun plannen succesvol uit te voeren.

Howard wordt geconfronteerd met 'dood

'

Deze film bevat een grote productie probleem, want de trailer laten lijken alsof Howard echt bezocht wordt door: dood, tijd en liefde om het zo op een religieuze film te laten lijken. In de film wordt dit idee van de trailer al snel ontkracht, wanneer je als kijker in het begin leert waar de film echt om gaat. Verder is het verhaal van de film ook erg rommelig, want je mist vaak bepaalde informatie over de personages om echt te kunnen begrijpen waarom ze bepaalde dingen in de film doen. Het lijkt ook wel alsof de schrijver van het script niet goed wist wat hij met het verhaal moest doen, want voor een drama bevat de film genoeg ongemakkelijke momenten met slechte komedie die niet aanslaan.
Het positieve aan de film is de sterrencast van Will Smith tot Helen Mirren. Je kunt terugzien dat ze hun best doen om iets goeds te maken van deze rommelige film, maar voor de meeste is deze film een van hun slechtste film uit hun carrière
Ik verwacht ook wel dat de studio achter deze film zelf wel doorhad wat voor chaotische film ze hebben gemaakt en de film daarom tegelijk uit hebben laten komen met Rogue One in de hoop dat er niet veel mensen naar deze film zullen gaan.

Ik geef de film als cijfer een:

Rogue One: A Star Wars Story

Rogue One: A Star Wars Story is de eerste Spin-Off van de Star Wars serie. De film is geregisseerd door Gareth Edwards, de regisseur van Monsters en Godzilla.

De groep rebellen

De film speelt zich af tussen het derde en vierde deel van de Star Wars serie. In de film is een groep rebellen op een geheime missie, om gegevens over een dodelijk vernietigingswapen te stelen van het Keizerrijk. De rebellen moeten ervoor zien te zorgen dat deze gegevens in de juist handen belanden, zodat ze het sterrenstelsel tegen het vernietigingswapen van het Keizerrijk kunnen beschermen.

Als eerste spin-off van de Star Wars serie, speelt deze film een belangrijke rol in de al bestaande Star Wars film. Een Star Wars fan die goed bekent, is met het officiële verhaal van de originele trilogie, zou best kunnen weten wat die in deze film te zien gaat krijgen. Hierdoor bestaat er wel een kans dat het verhaal soms wat voorspelbaar kan zijn.

Gareth Edwards heeft deze film mooi gefilmd. In zijn versie van Godzilla liet hij al goed zien hoe goed hij grootte van bepaalde dingen realistisch over weet te brengen, dit doet hij ook erg goed in deze film. Verder heeft hij er goed voor gezocht dat de effecten er zo goed en mooi mogelijk uitzien.

Qua verhaal bevat deze Star Wars film een van de beste oorlogselementen uit de strijd tussen de rebbelen en het Keizerrijk. Deze strijd bestaat uit verschillende gevechten als zowel op het land als in de lucht. Beide gevechten zijn goed en interessant gefilmd en op sommige momenten op een manier dat je als kijker ook midden in de strijd aanwezig bent.
Deze film bevat ook veel leuke cameo's en verwijzingen van dingen of personen uit andere Star Wars films
.
Een minpunt aan deze film is dat het begint met een wat te langdradige opbouw, waar de kijkers een paar nieuwe personages in het Star Wars universum ontmoeten zoals Jyn Erzo (Felicity Jones), maar er niet echt veel achtergrond bij krijgt. Zo kan het zijn dat deze nieuwe personages je als kijker minder interesseren dan personages uit andere Star Wars film.

Gelukkig wordt het acteerwerk in de film goed gedaan. Het beste werk komt van Felicity Jones, Donnie Yen en Alan Tudyk. De rest van de cast levert ook goed werk, maar omdat ze weinig achtergrond en verder niet veel in de film voorkomen is dit niet altijd duidelijk terug te zien.

Uiteindelijk is dit een mooie en vermakelijke film waar iedereen wel van kan genieten, zelfs al ben je geen fan van Star Wars. Voor fans is deze film wel wat leuker, maar niet zo leuk als de originele trilogie of the Force Awakens. Dit kan dan wel weer bij iedereen verschillen.

Ik geef de film als cijfer een: